W liturgii kościoła katolickiego świece odgrywają bardzo istotną rolę. Tak też jest w przypadku świecy roratnej, która – jak sama nazwa wskazuje – jest zapalana w okresie poprzedzającym święta Bożego Narodzenia. Warto przy okazji podkreślić, że jej symbolika jest niezwykle bogata.
Świeca roratnia i jej miejsce w kościele
Ulokowanie świecy roratnej w obrębie kościoła nie jest przypadkowe. Najczęściej znajduje się ona w bliskim sąsiedztwie ołtarza lub też w pobliżu figury Matki Bożej. Świeca ta poprzez swą symbolikę odnosi się do pobożności maryjnej, gdyż – oprócz jej wizerunku – można na niej znaleźć również szereg symboli na stałe powiązanych z mariologią. Jest więc tu lilia, a także emblematy maryjne (np. symbolizujące Matkę Bożą litery). Na tym jednak nie koniec symboliki, jaka na stałe powiązana jest z tą świecą.
Dlaczego świeca?
Świece w kościele również mają bardzo bogatą symbolikę. Wosk (czy też parafina) jest w tym przypadku symbolem ciała człowieka, które jest w nierozłączny sposób połączone z jego duszą. Ta ostatnia jest tu symbolizowana poprzez knot, który spala się z nią w ogniu, będącym przenośnią Boga. Jednym słowem, świeca roratnia (a w zasadzie jej spalanie) jest symbolem dążenia człowieka do Boga i jego przemiany w to, co doskonałe.
Podsumowując, świeca roratnia ma bardzo głęboką symbolikę, która w znacznym stopniu odnosi się do życia człowieka, ale też do tego, czym tak naprawdę jest mariologia.